بازارهای غیر رسمی مدیریت زنجیره تامین را تحت تاثیر قرار می دهد

در طول چند دهه گذشته، کشاورزی زیمبابوه شاهد افزایش رشد بازارهای غیررسمی و کاهش قدرت بازارهای  رسمی است.  بازارهای غیررسمی در حال حاضر بیش از 70 درصد کالاهای کشاورزی را جذب کرده است، این تغییر و دگرگونی ، سیستم های مدیریت زنجیره تامین  را که طی سالیان متمادی شکل یافته، مختل کرده است. از سوی دیگر، ظرفیت جذب بازارهای غیررسمی تاحد زیادی مستند نشده و از نظر حجم واقعی غیر قابل پیش بینی است.

افزایش مشارکت صدها نفر از کشاورزان خرده پا که از طریق اصلاحات اراضی صاحب زمین شده اند دراین بازار، با سرمایه گذاری انجام شده در سیستم های مدیریت زنجیره تامین همسان نیست.

هماهنگی سیستم بازار رسمی با زنجیره تامین تحت سلطه شرکت های متوسط و در مقیاس بزرگ هدایت می شود. همچنین با تدارکات مناسب، زنجیره سرد و بازارهای داخلی قوی توسط صنایع پردازشگر و همچنین پشتیبانی صادرکنندگان قوی حمایت می شود.

مجموعه سیستم زنجیره تامین بر اساس اطلاعات قابل اعتماد، ورودی ها، امور مالی و ترتیبات قراردادی استوار است. سازمان های غیر دولتی مانند (GMB) و (CSC) نقش معنی داری در حفظ زنجیره تامین کارآمد محصولات کشاورزی دارند. در واقع GMB در امر محصولاتی مانند دانه های کوچک و حبوبات و ذرت معروف است.

مدیریت زنجیره تامین وابسته به اطلاعات قابل اعتماد است:

در طول روز داده ها و اطلاعات  در مورد الگوهای تولید و سیستم های آبیاری ، به منظور افزایش تصمیم گیری های زنجیره تامین از بازارهای رسمی تهیه می شود.   در حالیکه مشارکت خرده مالکان قبلا کنار گذاشته در بازارهای کشاورزی بسیار ستودنی است، ولی آن موجب کاهش شرکتهای  پردازشگر و بازارهای رسمی می شود. از آنجا که تامین مالی کشاورزی با بازارهای رسمی گره خورده بود، انتقال به بازارهای غیررسمی وتامین مالی غیر قابل پیش بینی تاثیر منفی برمدیریت زنجیره تامین خواهد داشت.

فقدان اطلاعات صحیح موجب می شود که نتوان گفت بازیگران چه کسانی هستند و حجم آنها چقدر است؟ علاوه براین سیستم حکومتی در بازارهای غیر رسمی ساختار یافته نیست ونمی تواند مجموعه ای از داده های قابل اعتماد فراهم سازد.

بسیاری از بازیگران زنجیره ارزش مشتاق به پرادخت پول برای اطلاعات نیستند، زیرا آنها آن را مانند یک کالای معمولی در نظر می گیرند. تعداد اندکی از کارگزاران دانش مایل به جمع آوری و ارائه اطلاعات برای تقویت زنجیره تامین هستند و در نتیجه زنجیره های تامین نامنظم باقی می مانند.

سیستم های ضبط داده ها مناسب یک سیستم تولید بازار محور هستند که از زنجیره تامین در بازار رسمی حمایت می کنند.در این صورت مدیریت زنجیره تامینی بوجود می آید که در آن اشتراک گذاری اطلاعات به موقع و هماهنگ وجود دارد. شکاف عمده در حال حاضر این است که بسیاری از اطلاعات به طور جداگانه توسط کشاورزان، تجار، حمل و نقل و فروشگاه های زنجیره ای مواد غذایی تولید می شودو بی میلی و یا ناتوانی آنها در اشتراک گذاری این اطلاعات  زنجیره تامین را تضعیف می کند.

منبع

Charles Dhewa